۱/ ۱۸
۰/۴
۱۳۸۷
۶/۷۲
۸/۱۸
۹/۳
۱۳۸۸
۷/۷۳
۵/۱۹
۸/۳
منابع : نتایج آمارگیری های مرکز آمار ایران (Statistical Yearbook for Asia and the pacific 2009 )
بین بار تکفل و میزان تقاضا برای بیمه ی زندگی نیز در شرایط عادی ارتباط مستقیم وجود دارد، در صورتی که این رابطه در مورد ایران بر عکس می باشد . در کشورهای توسعه یافته با افزایش تعداد افراد تحت تکفل، سرپرست خانواده ضرورت بیشتری برای خرید بیمه احساس می کند تا آینده افراد خانواده را از خطر بی سرپرست شدن و پیامدهای دیگر مصون بدارد . اما در ایران به دلیل عدم شناخت کافی از بیمه عمر و اینکه در نتیجه ی افزایش تعداد افراد تحت تکفل تأمین نیازهای تمام افراد خانواده دشوارتر شده، ضرورت زیادی برای خرید بیمه عمر احساس نمی شود . با افزایش تعداد فرزندان سرپرست خانواده بیشتر به فکر تأمین نیازهای مصرفی و ضروری روزمره آنها بوده و بیمه ی عمر برای آنها به عنوان یک کالای لوکس میگردد . (مهدوی، ۱۳۸۸ )
۲-۱-۱۴) تحلیل تاثیر سطح درآمد و بیمه عمر
عامل دیگری که با مورد قبلی نیز در ارتباط است سطح پایین درآمد می باشد. بین سطح درآمد و تقاضا برای بیمه ی عمر رابطه مستقیمی وجود دارد. کاهش قدرت خرید و محدودیت درآمد مانع خرید بیمه میشود. مردم در وهله ی اول نیازهای ضروری خود را تأمین می کنند و بودجه های اضافی را به سایر هزینه ها و پس انداز کردن اختصاص میدهند. یک تحقیق نشان می دهد که کشش درآمدی سرانه بیمه زندگی نسبت به درآمد سرانه ۱,۵۷ می باشد. لذا با توجه به کشش درآمدی سرانه، بیمه ی عمر از نظر اقتصادی یک کالای لوکس است و با افزایش درآمد سهم حق بیمه ی زندگی به شدت افزایش می یابد که این نتیجه را در پی دارد: بیمه عمر به درآمد سرانه وابسته است و به دنبال افزایش درآمد استقبال از بیمه عمر نیز بیشتر می شود.(مهدوی ۱۳۸۸ )
براساس تئوری در آمد دائمی فریدمن الگوی مصرف فرد نه تنها از در آمد جاری بلکه از انتظارات در آمد قالت انتطاریشان آمدی او هم تاثیر می گیرد همچنین افراد براساس انتظارات بلند مدت شان از جریان در آمد آتی خود در مورد مصرف و پس انداز تصمیم می گیرند افراد انتظار تغییرات در آمد آتی خود در مورد مصرف و پس انداز تصمیم می گیرند افراد انتظار تغییرات در آمد جاری خود را دارند و مصرف آنها نسبت ثابتی از در است براساس تئوری در آمد دائمی انتظار می رود که بعد از بازنشستگی در آمد افراد کاهش یابد بنابراین مصرف کننده برای اینکه در طول زمان بازنشستگی الگوی مصرفش را ثابت نگه دارد نیاز دارد تا قبل از زمان بازنشستگی پس انداز لازم را فراهم کند بنابراین مردم برای تامین مالی خود و افراد تحت سرپرستیشان در مقابل مشکلات مالی احتمالی انگیزه لازم برای خرید بیمه عمرر ا دارند منافع حاصل از بیمه عمر می تواند منبع مالی مناسبی برا ی ذی نفعان باشد همچنین در هنگام بازنشستگی برای افراد به عنوان یک منبع مالی کمکی عمل نماید .
در آمد دائمی بر اساس ارزش حال دارای های فیزیکی مانند املاک سهام و اوراق قرضه و همچنین عواید ناشی از سرمایه انسانی در شکل در آمد آتی به عنوان نتیجه حاصل از تحصیل و تجربه کاری اندازه گیری می شود این اعتقاد وجود دارد که مصرف کننده براساس این دارایی ها می تواند برآوردی از در آمد انتظاریش در طول زندگی داشته باشد پس می توان پرداختی حاصل از خرید بیمه عمر را جایگزینی برای ارزش حال دستمزد سرمایه انسانی فرد بر شمرد به این معنا که در هنگام فوت سرپرست خانوار پرداختی یک جای بیمه عمر می تواند بیانگر ارزش سرمایه انسانی وی برای بازماندگان باشد بنابراین منطقی است فرض نماییم که مشخصه های سرمایه انسانی مانند تحصیلات و وضعیت اشتغال می توانند خرید بیمه عمررا تحت تاثیر قرار دهند .
طبق فرضیه چرخه زندگی آندو و مودو گلیلانی افراد فعالیت کاری خود را با در آمد پایین شروع می کنند و درآمد آنها تا قبل از بازنشستگی به حداکثر می رسد و اساساَ بعد از بازنشستگی با کاهش درآمد مواجه هستند. اشخاص برای مقابله با کاهش در آمد و عدم تنزیل به مطلوبیت پایین تر در زمان بازنشستگی ، در سال های کاری خود نسبتی از در آمدشان را پس اندازی ندارند بنابراین ، تقاضای بیمه عمر از سوی افراد جوان می تواند بالاتر باشد . اما افراد مسن اگر چه در امد پایین تری دارند ولی چون دارایی های بیشتری دارند ، ممکن است نیاز کمتری به خرید بیمه عمر داشته باشند (لی[۶]، ۲۰۰۸)
عامل دیگری که با مورد قبلی نیز در ارتباط است سطح پایین درآمد میباشد. بین سطح درآمد و تقاضا برای بیمه ی عمر رابطه مستقیمی وجود دارد. کاهش قدرت خرید و محدودیت درآمد مانع خرید بیمه میشود. مردم در وهله ی اول نیازهای ضروری خود را تأمین می کنند و بودجه های اضافی را به سایر هزینه ها و پس انداز کردن اختصاص می دهند. یک تحقیق نشان می دهد که کشش درآمدی سرانه بیمه زندگی نسبت به درآمد سرانه ۱,۵۷ می باشد. لذا با توجه به کشش درآمدی سرانه، بیمه ی عمر از نظر اقتصادی یک کالای لوکس است و با افزایش درآمد سهم حق بیمه ی زندگی به شدت افزایش می یابد که این نتیجه را در پی دارد: بیمه عمر به درآمد سرانه وابسته است و به دنبال افزایش درآمد استقبال از بیمه عمر نیز بیشتر می شود.(مهدوی ۱۳۸۸ )
۲-۱-۱۵) تحلیلی بر تاثیر دیگر روش های سرمایه گذاری و تقاضای بیمه عمر
انواع سرمایه گذاران
سرمایه گذارانی که در بازارهای معامله اوراق بهادار وجود دارند متنوع و به شرح زیرند :
۱( اشخاص حقیقی :
گروهی هستند که بیشتر به امید انتفاع از سرمایه گذاری اقدام به خرید یا فروش اوراق بهادار می کنند. در برخی موارد ، وقتی سرمایه این افراد زیاد باشد ، ممکن است هدف دیگری همچون بدست گرفتن کنترل شرکت از طریق خرید درصد بالایی از سهام آن شرکت نیز دنبال شود.
۲( اشخاص حقوقی :
این اشخاص که معمولاً به دلیل وسعت عمل و حجم منابع مالی ، تأثیر بسزایی در بازار سرمایه دارند ، متنوع و برخی از مهمترین آنها به شرح زیرند :
۲-۱) بانکها :
مؤسساتی هستند که معمولاً به دو دلیل وارد بازار می شوند . اول که بیشتر رایج است ، کسب بازده از وجوهی است که به شکل سپرده نزد آنان قرار دارد و دوم ، که معمولاً تابع شرایط خاصی است عبارت است از ایجاد و حفظ بازاری سیال و نقدینه برای اوراق بهادار . در این نقش بانک ها از طریق عرضه یا تقاضای اوراق بهادار هنگامی که برای آنها عدم تعادل وجود دارد ، نقش متعادل کردن بازار را ایفا می کنند.
۲-۲( شرکت های بیمه :
شرکت های بیمه با دو دسته جریان وجوه مواجه اند : جریان ورودی که معمولاً شامل حق بیمه های وصولی بابت موضوعات بیمه اشخاص و غیر اشخاص می گردد و جریان خروجی که عمدتاً شامل خسارت های پرداختی ، پس انداز عمر افراد و نظایر آن است . برای اینکه بین این دو جریان تعادلی مطلوب برقرار شود ، شرکت های بیمه معمولاً سعی می کنند بخش عمده ای از وجوه خود را سرمایه گذاری کنند. یکی از بازارهای جذاب برای این قبیل شرکت ها ، بازار اوراق بهادار می باشد. شرکت های بیمه معمولاً به لحاظ حجم قابل توجه منابع مالی ، تأثیر بسزایی در این بازار دارند.
۲-۳) صندوق های بازنشستگی :
این مؤسسات نیز مانند شرکت های بیمه با دو دسته جریان وجوه مواجه اند ؛ یک دسته وصولی های مربوط به کسور بازنشستگی افراد که غالباً در مقایسه با جریان خروجی وجوه ، رقم کمی است و دسته دوم پرداخت های مربوط به حقوق بازنشستگی که معمولاً رقم قابل توجهی می باشد ( جریان خروجی). صندوقهای بازنشستگی برای ایجاد تعادل بین این دو جریان ورودی و خروجی ، وجوه در دسترس خود را برای کسب بازده و تقویت جریان ورودی به اشکال مختلف سرمایه گذاری می کنند که سرمایه گذاری در انواع اوراق بهادار یکی از رایج ترین آنها می باشند . این مؤسسات نیز به دلیل منابع قابل توجه مالی ، تأثیر بسزایی در بازار دارند.
۲-۴) شرکتهای سرمایه گذاری :
شرکت های سرمایه گذاری مؤسساتی هستند که از طریق فروش سهم و برخی موارد ، اوراق قرضه ، منابع مالی پس انداز کنندگان و افراد را جمع آوری کرده، و آنها را در سهام و اوراق قرضه سایر شرکت ها سرمایه گذاری می کنند. اهمیت این مؤسسات در این است که افراد ، با پس انداز اندک خود، شاید به راحتی نتوانند در اواق بهادار مورد نظر خود سرمایه گذاری کنند اما این قبیل شرکت ها، با یک کاسه کردن وجوه، آنها را در اوراق بهادار متنوع سرمایه گذاری و معمولاً بازده ای بیشتر از این مجموعه عاید می کنند.
▪ شرکت های سرمایه گذاری خدمات متنوعی انجام می دهند که موارد زیر از اهم آنهاست :
- اداره حساب های مختلف سرمایه گذاران ، سرمایه گذاری مجدد سودهای سهام آنان.
- سرمایه گذاری وجوه جزء جمع آوری شده در اوراق بهادار متنوع و ایجاد مجموعه سرمایه گذاری کارا
( پورتفوی ) .
- بررسی و کنترل مستمر سرمایه گذاری ها برای حفظ شرایط ارائه شده هر یک ( بطور مثال حداقل بازده لازم ، حداکثر ریسک قابل قبول و . ( …