۹/۰<

۹/۰<

۹/۰<

۹/۰<

۵۰/۰<

۵۰/۰<

۵۰/۰<

مقادیر محاسبه شده

۳۲/۶

۱۶/۰

۹۴/۰

۹۴/۰

۹۴/۰

۸۲/۰

۳۳/۰

۳۱/۰

۳۱/۰

شاخص­ های برازش مطلق شاخص­ هایی هستند که بر مبنای تفاوت واریانس­ها و کواریانس­های مشاهده­شده از یک طرف و واریانس­ها و کواریانس­های پیش ­بینی­شده بر مبنای پارامترهای مدل تدوین شده از طرف دیگر قرار دارند. وجود درجه آزادی بالا (نزدیک به مدل استقلال) و کای اسکوئر پایین (نزدیک به مدل اشباع شده) نشان از قابل قبول بودن مدل و مطلوبیت آن می­باشد. نسبت کای اسکوئر به درجه آزادی که کای اسکوئر نسبی خوانده می­ شود به جهت قضاوت درباره مدل تدوین­شده و حمایت داده ­ها شاخص مناسبی می­باشد که مقدار پایینتر از ۳ مناسب می­باشد. در جدول فوق مقدار ۳۲/۶ گزارش شده است و نشان از وضعیت نامطلوب برای مدل است.

شاخص­ های تطبیقی (NFI، RFI، CFI، IFI)
-مقدار NFI یا شاخص برازش هنجار شده بنتلر- بونت بدست آمده مقدار ۹۴/۰ می باشد که با توجه به مقدار استاندارد ۹/۰ که حد مطلوب این شاخص می­باشد، مدل با توجه به این شاخص از برازش مطلوبی برخوردار است.
- مقدار RFI یا شاخص برازش نسبی بدست آمده مقدار ۸۲/۰ می باشد که این شاخص به برازش نامطلوب مدل اشاره دارد.
- مقدار IFI یا شاخص برازش افزایشی بدست آمده مقدار ۹۴/۰ می­باشد که این شاخص به برازش مطلوب مدل اشاره دارد.
- مقدارCFI یا شاخص برازش تطبیقی بدست آمده مقدار ۹۴/۰ می­باشد که این شاخص به برازش نامطلوب مدل اشاره دارد.
- مقدار RMSEA یا ریشه دوم میانگین مربعات خطای برآورد بدست آمده مقدار ۱۶/۰ می­باشد که با توجه به مقدار استاندارد کمتر از ۰۵/۰ ، نامطلوب می­باشد.
شاخص های مقتصد (PNFI، PCFI، PRATIO)
- مقدار PNFI یا شاخص هنجار شده مقتصد برابر ۳۱/۰ و پایینتر از ۵/۰ و نشان از وضعیت نامطلوب مدل دارد.
- مقدار PCFI یا شاخص برازش تطبیقی مقتصد برابر ۳۱/۰ و پایینتر از ۵/۰ و نشان از وضعیت نامطلوب مدل دارد.
- مقدار PRATIO یا نسبت مقتصد بودن برابر ۳۳/۰ و پایینتر از ۵/۰ و نشان از نامطلوب بودن مدل دارد.
لذا در کل با توجه به همه شاخص ­ها می­توان گفت مدل از برازش نامناسبی برخوردار است. با توجه به شاخص­ های اصلاحی آموس به اصلاح مدل پرداخته شد. در نتیجه اصلاح اکثر شاخص ­ها بهبود یافتند.
جدول ۴-۱۰- شاخص­ های برازش مدل اصلاحی

شاخص­ های برازش

X2/df

RMSEA

NFI

CFI

IFI

RFI

PRATIO

PNFI

PCFI

میزان قابل قبول

۲>