۱) نقش دولت‌ها و همه طرف‌های ذینفع در ارتقا فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی جهت توسعه
۲۰- دولت‌ها، همچنین بخش خصوصی، سازمان‌های جامعه مدنی و سازمان ملل و سایر سازمان‌های بین‌المللی دارای نقش و مسؤولیت مهمی در توسعه جامعه اطلاعاتی، و در مواقع مناسب در فرآیندهای تصمیم‌گیری، هستند. ساخت یک جامعه اطلاعاتی مردم- محور، یک تلاش مشترک است که نیاز به مشارکت و همکاری بین تمام اعضا دارد.
۲) زیرساختهای ارتباطی و اطلاعاتی: بنیادی ضروری برای جامعه اطلاعات دربرگیرنده همگان

۲۱- قابلیت پیوند یک عامل توانمندساز مرکزی در ساخت جامعه اطلاعاتی است. دسترسی جهانی، دایمی، مساوی و انعطاف‌پذیر به زیرساخت و خدمات ICT، یکی از چالش‌های جامعه اطلاعاتی را تشکیل می‌دهد و بایستی یکی از اهداف اعضای فعال در ایجاد آن باشد. همچنین قابلیت پیوند یکی از پیش‌نیازهای دسترسی به انرژی و خدمات پستی است که باید مطابق با قوانین داخلی هر کشور ارائه شود.
۲۲- برنامه‌های کاربردی و زیرساخت شبکه اطلاعات و ارتباطی توسعه یافته، مطابق با شرایط منطقه‌ای، ملی و محلی، با قابلیت دسترسی آسان و انعطاف‌پذیر، و ایجادکننده استفاده بیشتر از پهن باند و سایر فناوری‏های ابتکاری، در صورت امکان می‌تواند به تسریع پیشرفت‌های اجتماعی و اقتصادی کشورها و بهبود وضعیت شهروندان و جوامع و مردم کمک کند.
۲۳- سیاست‌هایی که محیط مساعدی را برای رقابت عادلانه قابل پیش‌بینی و ثبات در تمام سطوح ایجاد می‌کنند، باید به صورتی توسعه یافته و اجرا شوند که نه‌تنها سرمایه‌های خصوصی بیشتری را برای توسعه زیرساخت‌های ICT جذب کند، بلکه در نواحی محروم، استقرار نقاط دسترسی عمومی ICT در اماکنی مانند ادارات پست، مدارس و کتابخانه‌ها و بایگانی‌ها، می‌تواند ابزار مؤثری برای اطمینان از وجود دسترسی جهان شمول به زیرساخت‌ها و خدمات جامعه اطلاعاتی باشد.
۳) دسترسی به اطلاعات و دانش
۲۴- در یک جامعه اطلاعاتی فراگیر، توانایی همه در دسترسی و مشارکت در اطلاعات، ایده‌ها و دانش امری ضروری است.
۲۵- تبادل و تقویت دانش جهانی برای توسعه می‌تواند توسط حذف موانع دسترسی مساوی به اطلاعات برای فعالیت‌های اقتصادی،‌ اجتماعی، سیاسی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و علمی و تسهیل دسترسی به دامنه عمومی اطلاعاتی، شامل طراحی جهانی و استفاده از تکنولوژی‌های یاری‌کننده، رشد و توسعه یابد.
۲۶- دامنه عمومی غنی یکی از عناصر اساسی برای رشد جامعه اطلاعاتی است و مزایای زیادی مانند یک ملت فرهیخته، شغل‌های جدید، خلاقیت، فرصت‌های تجاری و پیشرفت علمی را ایجاد می‌کند. اطلاعات در دامنه عمومی باید به راحتی قابل دسترسی باشد تا از جامعه اطلاعاتی حمایت کند، و در برابر سوءاستفاده‌ها حمایت شود. مؤسسات عمومی مانند کتابخانه‌ها و بایگانی‌ها، موزه‌ها، مجموعه‌های فرهنگی و سایر نقاط دسترسی اجتماعی بایستی به نحوی تقویت شوند که حفاظت از بایگانی‌های اسناد و دسترسی آزاد و عادلانه به اطلاعات را اشاعه بدهند.
۲۷- دسترسی به اطلاعات و دانش می‌تواند توسط افزایش آگاهی بین تمام اعضای ذینفع درمورد امکانات ارائه شده توسط مدل‌های نرم‌افزاری مختلف، شامل نرم‌افزارهای Open-Source، رایگان و اختصاصی رشد و ترقی یابد و این عمل با هدف افزایش رقابت، دسترسی توسط کاربران، تنوع انتخاب و توانمندسازی تمام کاربران برای توسعه راه‌حل‌هایشان می‌باشد تا بتوانند نیازهای خود را برطرف نمایند. دسترسی امکان‌پذیر به نرم‌افزارها باید به عنوان یکی از اجزای مهم یک جامعه اطلاعات واقعاً فراگیر مورد توجه قرار گیرد.
۲۸- ما کوشش می‌کنیم تا دسترسی جهانی براساس فرصت‌های مساوری به دانش علمی برای همه ایجاد و انشتار و اطلاعات علمی و فنی، شامل فعالیت‌های دسترسی آزاد برای انتشارات علمی، رشد و توسعه یابد.
۴) ظرفیت‌سازی
۲۹- هر کسی باید برخوردار از فرصت برای به دست آوردن مهارت‌ها و دانش‌های لازم برای درک، مشارکت فعالانه و بهره‌برداری کامل از جامعه اطلاعاتی و اقتصاد دانشی باشد. سواد و تحصیلات ابتدایی جهانی، عوامل کلیدی برای ساخت یک جامعه اطلاعاتی کاملاً فراگیر، با توجه خاص به نیازهای ویژه زنان و دختران هستند. با توجه به حوزه گسترده فعالیت‌های متخصصان ICT و اطلاعات در تمام سطوح، ظرفیت‌سازی نهادی درخور توجه ویژه می‌باشد.
۳۰- استفاده از ICT در تمام مراحل تحصیلی، آموزش و توسعه منابع انسانی بایستی با توجه به نیازهای ویژه معلولین و افراد محروم و گروه‌های آسیب‌پذیر، رشد و افزایش یابد
۳۱- تحصیلات مداوم بزرگسالان، آموزش مجدد، آموزش در تمام عمر، آموزش از راه دور و سایر سرویس‌های ویژه، مانند پزشکی از راه دور، می‌تواند یک مشارکت اساسی در قابلیت استخدام و کمک به مردم در جهت بهره‌برداری از فرصت‌های ارائه شده توسط ICT برای شغل‌های سنتی، شغل‌های آزاد و حرفه‌های جدید ایجاد کند. آگاهی و سواد در مورد ICT یکی از پایه‌های اساسی در این رابطه است.
۳۲- ایجادکنندگان مضامین، ناشران و تولیدکنندگان، همچنین معلمان، فرهیختگان، بایگان‌ها، کتابداران و یادگیرندگان باید نقش فعالی را در رشد جامعه اطلاعاتی، خصوصاً در کشورهای توسعه نیافته داشته باشند.
۳۳- دستیابی به توسعه پایدار جامعه اطلاعاتی، ایجاد ظرفیت ملی در حوزه تحقیقات و توسعه ICT باید افزایش یابد. علاوه بر این، مشارکت بین کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه، شامل کشورهای در حال گذار اقتصادی، در حوزه تحقیق و توسعه، انتقال تکنولوژی، تولید و استفاده از محصولات و سرویس‌های ICT برای ترویج ظرفیت‌سازی و مشارکت جهانی در جامعه اطلاعاتی لازم و ضروری است. تولید ICT یک فرصت مهم برای ایجاد رفاه و ثروت ارائه می‌دهد.
۳۴- تحقق آرزوهای مشترک، خصوصاً برای کشورهای در حال توسعه، شامل کشورهای در حال گذار اقتصادی، برای تبدیل شدن به عضو تمام عیار جامعه اطلاعاتی، و ادغام مثبت آن‌ها در اقتصاد دانش مجور، بستگی به افزایش ظرفیت‌سازی در حوزه‌های آموزش دانش فنی و دسترسی به اطلاعات که عوامل کلیدی تعیین‌کننده توسعه و رقابت می‌باشند، دارد.
۵) ایجاد اعتماد و امنیت در استفاده از فناوری‏های اطلاعاتی و ارتباطی
۳۵- تقویت چارچوب اعتماد،‌ شامل امنیت شبکه‌ها و امنیت اطلاعات، سندیت. حفظ حریم خصوصی و حفاظت از مشتری، پیش‌نیاز توسعه جامعه اطلاعاتی و اعتمادسازی بین کاربران ICT است. یک فرهنگ جهانی امنیت سایبر^[۸۳] لازم است که باید با همکاری تمام اعضا و بخش‌های حرفه‌ای بین‌المللی، رشد و توسعه یابد و اجرا شود. این تلاش‌ها باید به وسیله همکاری‌های بین‌المللی رشد یافته و حمایت شود. در کنار این فرهنگ جهانی، مهم است که امنیت را توسعه دهیم تا نسبت به حفاظت از اطلاعات و حریم خصوصی اطمینان حاصل نماییم و همچنین دسترسی و تجارت را گسترش دهیم. علاوه بر این باید به سطوح توسعه اجتماعی و اقتصادی هر کشور توجه شود و به جنبه‌های توسعه‌ای جامعه اطلاعاتی احترام گذاشته شود.
۳۶- در حالی که ما اصول دسترسی جهانی و بدون تبعیض به ICT برای تمام ملل را تصدیق می‌کنیم، از تمام فعالیت‌های مربوط به سازمان ملل برای جلوگیری از استفاده از پتانسیل‌های ICT برای اهدافی که مغایر حفظ ثبات و امنیت بین‌المللی است و ممکن است تأثیر ناسازگاری روی تمامیت تمام کشورها بگذارد و به امنیت آنها صدمه وارد کند، حمایت می‌کنیم. لازم است که استفاده از منابع و فناوری‏های اطلاعاتی برای اهداف جنایی و تروریستی با حفظ احترام به حقوق بشر، جلوگیری شود.
۳۷- spam یک مشکل مهم و در حال رشد برای کاربران، شبکه‌ها و تمام اینترنت است به مسایل spam و امنیت جهانی باید در سطح ملی و بین‌المللی رسیدگی گردد.
۶) محیط استعداد پرور
۳۸- یک محیط رشد و توانمندسازی در سطح ملی و بین‌المللی برای جامعه اطلاعاتی لازم و ضروری است. ICT باید به عنوان وسیله‌ای مهم برای یک حکومت خوب استفاده شود.
۳۹- حاکمیت قانون، هماهنگ با چارچوب قانونی و سیاستی حمایتی، شفاف، رقابتی، با بی‌طرفی تکنولوژیکی و قابل پیش‌بینی و با درنظر گرفتن واقعیات ملی، برای ایجاد یک جامعه اطلاعاتی مردمی، اساسی است. دولت‌ها باید تا جایی که لازم است برای حل مشکلات بازاریابی مداخله کنند، رقابت‌های سالم را حفظ کنند، سرمایه‌گذاری را جذب کنند، توسعه زیرساخت‌ها و برنامه‌های کاربردی ICT را افزایش دهند، مزایای اقتصادی و اجتماعی را به حداکثر برسانند، و در خدمت اولویت‌های ملی باشند.
۴۰- یک محیط پویا و توانای بین‌المللی حمایت‌کننده از سرمایه‌گذاری‌های خارجی، انتقال تکنولوژی، و همکاری‌های بین‌المللی، خصوصاً در حوزه مالی، بدهی و تجارت، همچنین مشارکت مؤثر و کامل کشورهای در حال توسعه در تصمیم‌گیری‌های جهانی، برای تکمیل فعالیت‌های توسعه ملی در رابطه با ICT حیاتی و ضروری است. بهبود پیوند امکان‌پذیر جهانی در مؤثرتر کردن فعالیت‌های توسعه کمک و همکاری خواهد کند.
۴۱- ICT یک ابزار تواناساز رشد از طریق افزایش بهره‌وری و کارآمدی‌ها به ویژه برای کشورهای کوچک و متوسط (SME) می‌باشد. بنابراین، توسعه جامعه اطلاعاتی برای رشد اقتصادی گسترده در کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته مهم است. بهره‌وری ICT و ابتکارات انجام شده در بخش اقتصاد باید رشد و پرورش یابند. توزیع عادلانه منافع می‌تواند به کاهش فقر و توسعه اجتماعی کمک کند. سیاست‌هایی که سرمایه‌گذاری‌های سودمند را تقویت می‌کند و شرکت‌ها، از جمله شرکتهای کوچک و متوسط (SEMها) را فعال می‏کند تا تغییرات لازم برای استفاده از منافع ICT را ایجاد نماید، سودمندترین سیاست‌ها خواهند بود.
۴۲- حفاظت از مالکیت معنوی برای تشویق نوآوری و خلاقیت در جامعه اطلاعات ضروری است. همچنین اشاعه و انتشار گسترده، و تبادل دانش برای تشویق ابتکار و خلاقیت مهم و ضروری است. تسهیل مشارکت معنی‌دار توسط همه در مسایل معنوی و تبادل دانش از طریق آگاهی کامل و ظرفیت‌سازی، یکی از بخش‌های بنیادین یک جامعه اطلاعاتی فراگیر است.
۴۳- توسعه پایدار زمانی می‌تواند به بهترین نحو در جامعه اطلاعاتی پیشرفت کند که تلاش‌ها و برنامه‌های مرتبط با ICT به طور کامل در استراتژی‌های توسعه ملی و منطقه‌ای وارد شود. ما از مشارکت جدید برای توسعه آفریقا (NEPAD) استقبال می‌کنیم و جامعه بین‌المللی را برای حمایت از فعالیت‌های مربوط به ICT در این نوع اقدامات و همچنین تلاش‌های مشابهی که مربوط و متعلق به سایر مناطق است، ترغیب می‌کنیم. انتشار مزایای حاصل از رشد ICT، به از بین بردن فقر و توسعه پایدار کمک می‌کند.
۴۴- استانداردسازی یکی از سنگ‌بناهای اصلی ایجاد جامعه اطلاعاتی است. در این زمینه باید تأکید ویژه‌ای روی توسعه استانداردهای بین‌المللی بشود. توسعه و استفاده از استانداردهای آزاد، interoperable، بدون تبعیض و معطوف به تقاضا، با توجه به نیاز کاربران و مشتریان، عنصر کلیدی توسعه و انتشار گسترده ICT و دسترسی بهتر به آنها، خصوصاً در کشورهای در حال توسعه است. هدف از استانداردهای بین‌المللی ایجاد محیطی است که در آن مشتریان می‌توانند به خدمات جهانی گسترده، بدون توجه به تکنولوژی زیربنایی دسترسی داشته باشند.
۴۵- طیف فرکانسی رادیو باید براساس مصالح عمومی و مطابق با اصول قانونی، با رعایت کامل قوانین ملی و آیین‌نامه‌ها و همچنین موافقت‌نامه‌های بین‌المللی مدیریت شود.
۴۶- در ایجاد جامعه اطلاعاتی، کشورها بر این امر اصرار دارند که گام‌هایی برداشته شود تا از اقدامات یک جانبه و خلاف قوانین بین‌المللی و منشور سازمان ملل که مانع نیل به توسعه اقتصادی و اجتماعی توسط مردم تحت تأثیر در کشورهاست و باعث تعویق بهبود وضعیت آن‌ها می‌شود، جلوگیری به عمل آورد.
۴۷- تشخیص این که ICT به صورت تصاعدی روش‌های کار را تغییر می‌دهد، یک محیط کار امن، بی‌خطر و سالم، مناسب برای استفاده و کاربرد ICT، و مطابق با قوانین بین‌المللی، ایجاد می‌کند، لازم و ضروری است.
۴۸- اینترنت به وسیله‌ای جهانی در دسترس همه تبدیل شده است و اداره آن یکی از هسته‌ای‌ترین مسایل برنامه جامعه اطلاعاتی را تشکیل می‌دهد. مدیریت بین‌المللی اینترنت باید چندجانبه، شفاف و دموکراتیک، همراه با همکاری کامل دولت‌ها، بخش خصوصی، جامعه مدنی و سازمان‌های بین‌المللی باشد. این امر باید ما را نسبت به توزیع عادلانه منابع، تسهیل دسترسی برای همه و اطمینان از عملکرد استوار و امن اینترنت با توجه خاص به چندزبانگی مطمئن سازد.
۴۹- مدیریت اینترنت شامل مسایل فنی و مسایل سیاسی می‌باشد و باید تمام اعضا و سازمان‌های بین دولی و بین‌المللی در آن مشارکت کنند. در این رابطه تأیید می‌شود که:
الف) اختیار سیاست‌گذاری در رابطه با مسایل سیاست عمومی اینترنت حق مسلم هر کشور است. آن‌ها دارای حقوق و مسؤولیت‌هایی در رابطه با مسایل سیاست عمومی اینترنت هستند.
ب). بخش خصوصی دارای نقش مهمی در توسعه اینترنت بوده و باید ایفای نقش مهم خود را در سطح فنی و تجاری ادامه دهد.
پ)جامعه مدنی نقش مهمی را در رابطه با مسایل مربوط به اینترنت، خصوصاً در سطح جامعه، دارد و باید به ایفای نقش خود ادامه دهد.
ت)سازمان‌های بین دولی نقش تسهیل‌کننده در هماهنگی مسایل سیاست عمومی اینترنت داشته و باید به این نقش خود ادامه دهند.
ث) سازمان‌های بین‌المللی تاکنون نقش مهمی را در توسعه سیاست‌ها و استانداردهای فنی مربوط به مسایل اینترنت ایفا کرده‌اند و باید به این نقش خود ادامه دهند.
۵۰- مسایل بین‌المللی مربوط به اداره و مدیریت اینترنت باید به صورت هماهنگ مورد بحث و بررسی قرار گیرد. ما از دبیرکل سازمان ملل درخواست می‌کنیم که یک گروه کاری در مورد اداره و مدیریت اینترنت، در یک فرایند آزاد و جامع تشکیل دهد تا از وجود مکانیسمی برای مشارکت کامل و فعال دولت‌ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی از کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته، فعالیت و همکاری سازمان‌های بین دولتی و بین‌المللی و نشست‌های مربوطه، برای تحقیق و ایجاد پیشنهاداتی برای برنامه اقدام، و تا جایی که لازم است برای اداره اینترنت تا سال ۲۰۰۵ مطمئن شویم.
۷) کاربردهای فناوری اطلاعات و ارتباطات: منافع در همه جنبه‌های زندگی
۵۱- استفاده و به خدمت گرفتن ICT باید برای ایجاد مزایایی در تمام جنبه‌های زندگی روزانه ما باشد. کاربردهای ICT به صورت نهایی در عملکردهای دولتی، مراقبت‌های پزشکی و اطلاعات پزشکی، تحصیلات و آموزش، استخدام، اشتغال‌زایی، حفاظت از محیط زیست و مدیریت منابع طبیعی، پیشگیری از بیماری‌ها، فرهنگ بالا بردن کاهش فقر و سایر اهداف مورد وفاق توسعه از اهمیت بالایی برخوردار است. از ICT نیز باید برای الگوهای تولید و مصرف پایدار و کاهش موانع سنتی، ایجاد فرصتی برای همه در جهت دسترسی به بازارهای محلی و جهانی به صورت منصفانه‌تر استفاده نمود. کاربردها باید کاربرپسند، قابل دسترسی برای همه، مطابق با نیازهای محلی در رابطه با زبان و فرهنگ محلی، و حامی توسعه اجتماعی ـ اقتصادی پایدار جوامع محلی باشند. به همین دلیل مجامع دولتی باید نقش اصلی را در تدارک خدمات ICT برای بهره‌برداری مردم خود، ایفا کنند.
۸) تنوع فرهنگی و هویت، تنوع زبانی و محتوای محلی
۵۲- تنوع فرهنگی میراث مشترک بشر است. جامعه اطلاعاتی باید بر اساس احترام به هویت فرهنگی، تنوع زبانی و فرهنگی، سنت‌ها و مذاهب، و رشد گفت‌وگو بین فرهنگ‌ها و تمدن‌ها پایه‌ریزی شود. ترویج، تأکید و حفاظت از هویت‌های فرهنگی و زبان‌های مختلف، همچنان که در توافق‌نامه‌های سازمان ملل، از جمله اعلامیه جهانی یونسکو در رابطه با تنوع فرهنگی، منعکس شده است، جامعه اطلاعاتی را غنی‌تر خواهد ساخت.
۵۳- ایجاد، اشاعه و حفاظت از مضامین به زبان‌ها و شکل‌های مختلف بایستی اولویت بالایی در ساخت جامعه اطلاعاتی فراگیر، با بذل توجه خاص به تنوع منابع اشتغال‌زایی و به رسمیت شناختن حق نویسندگان و هنرمندان، داشته باشد. ضروری است که تولید سهل الوصولی تمام مضامین ـ آموزشی، علمی، فرهنگی یا سرگرمی ـ برای همه، به زبان‌ها و شکل‌های مختلف، رشد و توسعه یابد. توسعه مضامین محلی متناسب با نیازهای داخلی یا منطقه‌ای باعث تقویت توسعه اقتصادی و اجتماعی و افزایش مشارکت تمام اعضای ذینفع، از جمله مردم روستایی، نواحی دوردست و مرزی، خواهد گردید.
۵۴- حفاظت از میراث فرهنگی یکی از عناصر بسیار مهم هویت و خودشناسی افراد است که جامعه را به گذشته‌اش پیوند می‌دهد. جامعه اطلاعاتی باید میراث فرهنگی را برای آینده، با بهره گرفتن از تمام روش‌های موجود، شامل دیجیتالی نمودن، بهره‌برداری و حفاظت کند.
۹) رسانه‌ها
۵۵- ما تعهد خود را نسبت به اصول آزادی مطبوعات و آزادی اطلاعات، خصوصاً اصول استقلال، تکثرگرایی و تنوع رسانه‌ها، که برای جامعه اطلاعاتی ضروری است، اعلام می‌کنیم. آزادی جستجو، دریافت، بهره‌برداری و استفاده از اطلاعات برای ایجاد، جمع‌ آوری و اشاعه دانش از اهمیت بالایی در جامعه اطلاعاتی برخوردار است. ما از رسانه‌ها می‌خواهیم تا از اطلاعات مطابق با بالاترین اصول اخلاقی و استانداردهای حرفه‌ای استفاده کنند. رسانه‌های سنتی در تمام اشکال خود دارای نقش مهمی در جامعه اطلاعاتی هستند و ICT نقش حمایت‌کننده را در این رابطه ایفا می‌کند. تنوع مالکیت رسانه‌ها، باید مطابق با قانون ملی هر کشوری و با توجه به توافق‌نامه‌های بین‌امللی، تشویق شود. ما مجدداً بر ضرورت کاهش عدم تعادل بین‌المللی ایجاد شده توسط رسانه‌ها، به ویژه در رابطه با زیرساخت‌ها، منابع فنی و توسعه مهارت‌های بشری، تأیید می‌کنیم.
۱۰) ابعاد اخلاقی جامعه اطلاعات
۵۶- یک جامعه اطلاعاتی باید به صلح احترام بگذارد و ارزش‌های بنیادی و اصولی شامل آزادی، برابری، اتحاد، بردباری، احترام به سرشت طبیعی و مسؤولیت‌های مشترک را پاس بدارد.