۱.۵%

۵.۱%

۲۴.۴%

۵۳.۰%

۱۶.۰%

۱۰۰.۰%

حکومت حق دارد که به برخی افراد اجازه فعالیت سیاسی ندهد

۲۷

۲۱۴

۲۴۲

۸۵

۲۶

۵۹۴

۲.۷۸

۴.۵%

۳۶.۰%

۴۰.۷%

۱۴.۳%

۴.۴%

۱۰۰.۰%

در مورد مولفه حق فعالیت سیاسی برابر، که سه گویه اول را در بر می گیرد، طبق یافته های پژوهش ۴۶ درصد از پاسخگویان موافق بودند که در احراز سمت های سیاسی همه گروه ها باید به یک نسبت مورد توجه باشند. و در مقابل۲۸ در صد تا حدودی با این گویه موافقت کرده اند و ۲۴ درصد مخالف حق احراز سمت های سیاسی برای همه گروه ها بوده اند. در مورد لزوم قوانینی که به افراد فارغ از قومیت و جنسیت و ویژگیهای دیگر حق فعالیت سیاسی بدهد، حدود ۲۷ درصد مخالفت خود را ابراز کرده اند. حدود ۲۹ درصد تا حدوی با این گویه موافق بوده اند. و ۴۴ درصد باقی مانده موافق این گویه بوده اند. حدود ۴۲ درصد اعتقاد داشتند که باید تشکیل حزب برای همه آزاد باشد. همچنین حدود ۸۰ درصد از پاسخگویان کاملا و تا حدودی مخالف این بودند که حکومت به برخی از افراد اجازه فعالیت سیاسی را ندهد. در مقابل حدود ۱۸ درصد با این گویه موافق بودند.

در مورد آزادیهای مدنی مانند آزادی بیان ۹۰ درصد اعتقاد داشته اند از حقوق اساسی همه شهروندان می باشد. و همچنین حدود ۶۷ درصد از پاسخگویان معتقد بودند باید مخالفان حکومت در جامعه حق ابراز نظر داشته باشند. در مورد آزادی مطبوعات ۱۱ درصد مخالف آزادی آنان بودند. حدود۲۳ درصد تاحدودی با این گویه موافقت کرده اند. و مابقی جمعیت که ۶۴ درصد را تشکیل می دهند با آزادی مطبوعات موافق بودند.
۴-۲-۴. توزیع گویه های اثر بخشی سیاسی
احساس اثر بخشی سیاسی یکی از ابعاد گرایش به دموکراسی می باشد. بدین مضمون که افراد یک جامعه احساس و یا تصور کنند که فعالیت سیاسی آنان در بهبود اوضاع جامعه موثر است. به این منظور نظر پاسخگویان راجع به میزان اثر بخشی فعالیت های سیاسی معمول پرسیده شده است.
جدول ۱۲: توزیع فراوانی و درصد پاسخگویان برحسب میزان موافقت با گویه های اثربخشی سیاسی

فعالیت های سیاسی

اصلا

خیلی کم

کم

تا حدودی

زیاد

خیلی زیاد

مجموع

میانگین از۵