مشارکت­کننده­ شماره­ ۱۱:
«اون شبی که تصویب شد که من اینکارو بکنم (عمل تغییر جنسیت) بابام بهم گفت که حتی شده فرش زیر پایم رو می­فروشم و خرج عمل تو می­کنم».

• • بررسی و تحلیل تم و مقایسه­ دو گروه مبتنی بر سیطره­ی جنسیت (۴۱۶ و ۴۲۶)

در خصوص این تم، تفاوتی میان عبارات معنایی به دست آمده میان این دو گروه از تبدیل­خواهان دیده نمی­ شود. با این وجود، همراهی بیشتر خانواده با پسرسرشتان، مشهودتر است و آنان –نسبت به گروه دیگر- از حمایت بیشتر (مادی و معنوی) خانواده­ی برخوردارند. در این مورد می­توان به مشارکت­کننده­ شماره­ ۱۰ اشاره کرد که پدرش بعد از انجام عمل تغییر جنسیت فرزندش به پسر، در شهر خود جشنی برپا کرده و همه همشهریان و اقوام خود را دعوت کرده بود. به بیان دیگر در مقایسه­ این دو گروه در خصوص این تم، تفاوت در نوع همکاری خانواده­ها کاملا مشهود است. این­که خانواده­ای فقط تا مرحله­ رضایت دادن برای انجام عمل تغییر جنسیت با فرد تبدیل­خواه MtF، همکاری می­ کند کاملا با این مورد که پدری برای دخترش که جنسیت خود را به پسر تغییر داده، جشن می­گیرد و یا اینکه هر روز صبح وقتی به صورت فرزندش که پسر شده نگاه می­ کند، خدا را شکر می­گوید (مشارکت­کننده­ شماره­ ۱۰) و یا اینکه پدر دیگری حتی حاضر است فرش زیر پای خود را بفروشد برای عمل تغییر جنسیت فرزند خود به پسر (مشارکت­کننده­ شماره­ ۱۱) کاملا متفاوت است.

کد ۴۱۷: تجربه­ شکایت خانواده از فرد بابت تبدیل­خواهی
مشارکت­کننده­­ی شماره­ ۴:
«بارها پدرم و مادرم من­رو از خونه بیرون انداختند. من هم می­رفتم پیش دوست و فامیل و عمه و خاله. دو سه روزی می­موندم بعد با واسطه­ فامیل دوباره برمی­گشتم. چون بچشون بودم. کاری نمی­تونستند بکنند. تازه این­جوری واسشون بدترم بود. بیشتر آبروشون می­رفت. حتی یک بار من­رو دادگاه بردند. از من شکایت کرده بودند که این با این کاراش آبروی مارو برده. خب،‌ قاضی هم دیده بود. می­دونست که مشکل چیه. به پدر و مادرم گفت که این مشکلش ژنتیکیه. عوض این کارها ببرینش پیش روانشناس. خب بهرحال قاضی بیشتر درک می­کنه».
مشارکت­کننده­­ی شماره­ ۵:
«داداشم هر روز کتکتم می­زدند که تو آبروی مارو تو محله بردی. دیگه ما رومون نمیشه که سرمون رو تو محل بالا بگیریم. حتی یه بار بابام تهدیدم کرد به جرم همجنس­گرا بودن می­برم و معرفیت می­کنم».
کد ۱-۴۲۷: انکار توسط اعضای خانواده: فهم تبدیل­خواهی در قالب توهم­زدن،‌جوزدگی، و عوامل بیرونی و تبعیِ زندگی فردِ تبدیل­خواه
مشارکت­کننده­ شماره­ ۸:
«خانوادم هم همش می­گفتند که این دختره(دوست دختر) تورو اغفال کرده. اصلا از وقتی تو با این رابطه داری این شکلی شدی».
مشارکت­کننده­ شماره­ ۹:
«پدر من که اول کلا وجود تی­اس رو انکار می­کرد، الان وجود تی­اس رو قبول داره ولی من­رو به عنوان یه تی­اس قبول نداره. یه پله اومده بالاتر. اول که کلا انکار می­کرد و می­گفت همچین چیزی وجود نداره. بعد می­گفت تو پول دادی به دکتر که واست همچین مجوزی صادر کنه. گفتم به دکتر پول دادم به پزشکی قانونیم پول دادم. گفت نه دکتر به پزشکی قانونی پول داده. بعد برداشته بود نامه­ی من­رو برده بود پزشکی قانونی. حالا نمی­دونم که واقعا همچین حرفی زده بودند تو پزشکی قانونی بهش (پدرم) که اگه زده باشن، واقعا واسشون متاسفم اگر هم که پدر من از خودش درآورده باشه که واسه پدر خودم متاسفم که گفته بود که اونجا به من گفتن که ما واسه اینکه همجنس­بازی تو ایران زیاد نشه مجبوریم به همه اینا مجوز بدیم».
مشارکت­کننده­ شماره­ ۷:
«همش می­گفتند که به خاطر دخترهاس که هی دورت جمع می­شن، ترشیدن اومدن سمت تو. گفتم آره دیگه انقد پسر کمه،‌کلن ۲۰،‌ ۳۰ تا پسر تو دنیاس،‌دیگه اینا هم گیرشون نیومده اومدن سراغه من. هی بهشون می­گفتم بابا من بچه بودم اینجوری بودم اونجوری بودم بازم میگن توهمه. اون موقع بچه بودی ما خودمون موهاتو کوتاه می­کردیم. تو که نمی­خواستی. می­گم بابا یعنی من انقدر خنگم».
کد ۲-۴۲۷: انکار توسط اعضای خانواده: تلاش برای «دختر-سازی» در قالب اجبار به آرایش، پیرایش، و پوشاندن لباس دخترانه، و صدا کردن فرد تبدیل­خواه با اسم دخترانه
مشارکت­کننده­ شماره­ ۸:
«بابام خیلی سخت­گیره. هنوز که هنوزه من­رو به اسم دخترونم صدا می­کنه با اینکه من عمل کردم. اسم دخترونم مریم بود،‌ هنوز که هنوزه من­رو همون صدا می­کنه».
مشارکت­کننده­ شماره­ ۱۱:
«مامانم بهم خیلی با مهربونی گفت که نه تو داری اشتباه می­کنی. به زور می­خواست به من تلقین کنه که تو حس­های دخترونه داری. به زور من­رو وادار می­کرد که من آرایش کنم ولباس­های دخترونه تنم می­کردند. به زور من­رو برد آرایشگاه که ابروهام­رو بردارم و تو اون سن ۱۶ سالگی می­خواست که من موهامو رنگ کنم».
مشارکت­کننده­ شماره­ ۷:
«سال دوم راهنمایی بودم. یه روز معلم ادبیاتمون از من یه تقلب گرفت بعد مادرم­رو خواست که بیاد مدرسه. مامانم بهش گفت که بابا این بچه ساده­س. چرا انقدر تو مدرسه اذیتش می­کنین. این که درسش خوبه. معلمه برگشت گفت این یه آدمیه،‌ فکر می­کنین که ساده­س. من همش باید مواظبش باشم که ازش یه خلافی سر نزنه. اصلا یه نگاهی بهش بندازین این کجاش دختره. مامانم به­خاطر حرفای معلم هی به من گیر می­داد که این چه­کاراییه که می­کنی؟ تو باید درست شی. واسه همینم همون دوم راهنمایی رفت من­رو بند و ابرو انداخت. الانم بهش بگی میگه خودت خواستی که بند بندازی من که مجبورت نکردم. داشتم روانی می­شدم. همش می­رفتم حموم گریه می­کردم».

• • بررسی و تحلیل تم و مقایسه­ دو گروه مبتنی بر سیطره­ی جنسیت (۴۱۷ و ۴۲۷)

این تم به طور کلی درباره واکنش­های جدی­تری است که خانواده­های افراد تبدیل­خواه جنسی در برابر کارهای تبدیل­خواهانه­ی فرد انجام می­ دهند که البته در مورد دو گروه FtM وMtF کاملا متفاوت است. چنان که در مورد خانواده­های MtF اقدامات در جهت مقاومت در برابر کارهای تبدیل­خواهانه­ی فرد به صورت شکایت کردن از فرد تبدیل­خواه و یا معرفی کردن او به او کلانتری نمود یافته است اما در خصوص ترنس­های FtM این تم به دو بخش تقسیم شده است که در هر دو بخش، «انکار توسط اعضای خانواده» محوریت دارد.
در بخش اول این تم فرعی انکار به این صورت است که تمایل فرد به زیستن در جسم جنس مخالف (پسر) را متاثر از ارتباط عاطفی با یک دختر ، جو ورزشی مردمآبانه و حلقه­ی دوستان فرد (دلایل بیرونی) می­دانند. علت استفاده از عبارت «دلایل بیرونی و تبعی» این بود که، عوامل یاد شده اساسا خارج از درونیات، عواطف و احساسات مشارکت­کنندگان بوده است. در واقع در این خصوص خانواده­ها معتقدند تبدیل­خواهی دخترشان (پسرسرشت)، برآمده از عوامل اجتماعی و محیطی است و نه امری ذاتی، درونی و بنیادین. به بیان دیگر آنچه در علوم اجتماعی «برساخته بودن» نام می­نهند در ذهنیت خانواده­ی این تبدیل­خواهان نسبت به فرزندان خود، تبلور یافته است.
انکار در بخش دوم این تم به صورت متفاوتی نمود پیدا می­ کند. در این تم خانواده تمام تلاش خود را می­ کنند که با انجام دادن کارهایی هم­چون آرایش کردن، پوشیدن لباس­های دخترانه، و برداشتن ابرو فرد تبدیل­خواه را به سمت جنس بیولوژیک خود برگردانند؛ این فرایند را محقق «دخترسازی» نامیده است. صدا شدن با اسم دخترانه­ی پیشین تبدیل خواه FtM، نزد اینان راهی است که برخی اعضای خانواده، مخالفت خود را با آنچه در حال وقوع است و یا حتی رخ داده است! (پس از عمل)، نشان می­ دهند. اساسا صدا شدن به نام پیشین شناسنامه­ا­ی برای آنان نوعی عذاب تلقی می­ شود (امیرحسینی: ۱۳۹۳). در حقیقت آنچه در قالب دخترانه صدا شدن در این تم با آن مواجهیم، نوعی کشاکش میان هویت پیشین و هویت جدید پس از عمل تبدیل­خواهان است. برخی خانواده­ها در میانه­ی این کشاکش وارد شده، از طریق صدا زدن اینان به نام مذکور، ضمن یادآوری هویت تثبیت شده چندین ساله­ی آنان، به نوعی مخالفت و نارضایتی خود را در قالب انکار هویت جدید، ابراز می­دارند. شاید این مسئله برای افراد عادی نیز نوعی سردرگمی به بار آورد.
به طور مثال شخصی اشاره می­کرد که یکی از دوستان مسنش او را به جای «محمد»، «محمدرضا» صدا می­ کند. این شخص با رفتاری ماخوذبه­حیا در مقابل دوست مسن خود، پس از چندین بار اشاره به نام اصلی­ش نزدیک به پنج سال است که تنها از سوی یک نفر غریبه (که جزئی از خانواده­ی او نیست)، با نام دیگری صدا می­ شود. محمد تاکید می­ کند که این تجربه­ بی اهمیت تاثیر بدی در محیطی که وی دوست خود را می­بیند، داشته است به گونه ­ای که او ناچار است مُدام برای هر شخص که در این محیط وارد می­ شود را توضیح دهد. حال آنچه بر اینان می­گذرد را تصور کنید، نزدیکترین اشخاص به لحاظ خونی به یک فرد، هویت مخدوش و دوگانه­ پیشین او را به وی یادآوری کنند. چنین وضعیتی در تجربه­ کسانی که دارای نام­های قدیمی و از مد افتاده هستند و به یک باره در جمع نام شناسنامه­ای خود را می­شنوند نیز دیده می­ شود. مثال دیگری در این خصوص، زنی بود که همه اقوام به نام «ثریا» می­شناختند اما به یکباره نام «منظربانو» که در شناسنامه­ی وی درج شده برای اقوام و آشنایانش مکشوف شده، او را خجالت زده کرد. در خصوص تبدیل­خواهان نام­ها اهمیتی بیش از سایرین دراد زیرا تاریخی از احساسات و ادراکات زجرآور (نام قدیم) و روزگار پس از رهایی از اسارت قفس جسم (امیرحسینی: ۱۳۹۳)، دربر می­گیرد بنابراین به هیچ وجه نباید دو اسمه بودن اینان را با اشخاصی که عادتا توسط فامیل پدری و مادری به دو نام صدا می­شوند، اشتباه گرفت. زیرا جنس این دو گونه تجربه با هم متفاوت است.
کد ۴۱۸: تهدیدهای والدین و بیرون کردن وی از خانه به دلیل بروز رفتارهای تبدیل­خواهانه
مشارکت­کننده­ شماره­ ۲:
«برادرم چندین بار من­رو تهدید به بیرون انداختن از خانه کرد. حتی یکی دوبار هم این کارو کرد. به همین دلیل من بیشتر پیش دوستای ترنسم زندگی می­کردم. فقط می­خواستم در محیط خانه نباشم.».
مشارکت­کننده ی شماره­ ۴:
«بارها پدرم و مادرم من­رو از خونه بیرون انداختند. من هم می­رفتم پیش دوست و فامیل و عمه و خاله. دو سه روزی می­موندم بعد با واسطه­ فامیل دوباره برمی­گشتم. چون بچشون بودم. کاری نمی­تونستند بکنند. تازه این­جوری واسشون بدترم بود. بیشتر آبروشون می­رفت».
کد ۴۲۸: تهدید به قتل و بیرون راندن از خانه توسط پدر علیه اعمال «اراده­»ی فرد تبدیل­خواه به تغییر جنسیت
مشارکت­کننده­ شماره­ ۹:
«من خیلی پرورم. پدرم چندین بار بهم گفته که برو بیرون. دیگه برنگرد نمی­خوام ببینمت ولی من با پررویی تمام میرم خونه دوباره. البته من چون دانشگام قزوینه اونجا یه خونه اجاره کردم. گاهی میرم اونجا می­مونم. یه­جورایی استقامت داشتن باعث میشه که اطرافیانت کم­کم بپذیرنت. یعنی باید استقامت داشت. یعنی باید وایستی و بگی من هم هستم یعنی اگه بخوای بشینی یا کمر خم کنی نمی­تونی بگی من هم هستم».
مشارکت­کننده­ شماره­ ۱۱:
«پدرم گفته بود که عمل کنه،‌ سرش رو میزارم رو سینه­ش. گفته بود که اگه خودم هم مرده باشم وصیت می­کنم که یکی این­کارو بکنه. نمیزارم که این عمل رو انجام بده».

• • بررسی و تحلیل تم و مقایسه­ دو گروه مبتنی بر سیطره­ی جنسیت (۴۱۸ و ۴۲۸)

با وجود آنکه این دو تم فرعی با یکدیگر در عنصر تهدید از سوی والدین اشتراک دارند، اما دو تفاوت مهم و تاثیرگذار میان تجربه­ تبدیل­خواهان MtF و FtM به چشم می­خورد: نخستین تفاوت، در نوع تهدید نهفته است؛ دخترسرشتان به «بیرون کردن از خانه» و نیز سایر تهدیدها (مشارکت­کنندگان به نوع تهدید اشاره نکردند و فقط از واژه­ی تهدید استفاده می­کردند). اما مشارکت­کننده­ پسرسرشتی توسط پدرش به قتل تهدید شده است. نوع گزینش واژه­ی تهدیدآمیز پدر (سرش را می­برم میزارم روی سینه­ش)، در بردارنده­ی نکته­ی ظریفی است که اشاره به ابعاد «ناموسی» مسئله برای وی دارد. این تهدید اگر چه در گفتمان عمومی جامعه کاربردهای زیادی دارد اما بدون شک مسائل ناموسی، بخش لاینفک موارد کاربرد آن محسوب می­ شود؛ تنها زنان و دخترانی این چنین تهدید می­شوند که از هنجارهای مبتنی بر ناموس تخطی نموده ­اند.
اما جالب این است که در عمل تهدیدهایی که تبدیل­خواهان MtF می­شوند، بیشتر رنگ و بوی واقعیت به خود می­گیرند تا گروه دوم. به بیان دیگر، با بسط تحلیل مبتنی بر ناموس می­توان نتیجه گرفت، گروه دوم پس از تغییر جنسیت از دامنه­ شمول ناموس خارج شده و کمتر مورد آزار قرار می­گیرند اما گروه نخست، همچنان پس از تغییر جنسیت نیز با تهدید و طرد خانواده­ی خود مواجه هستند زیرا اینان را می­توان دخترکان تازه مونثی دانست که از مرز «جنسیت پسرانه­ی مفعول»، وارد «جنسیت زنانه­ی ناقص» شده ­اند. و به همین دلیل است که مشارکت­کننده­ شماره­ ۱ اذعان می­ کند که پدر و برادرش، پیش و پس از عمل تغییر جنسیت «غیرت» به مراتب بیشتری نسبت به خواهر «طبیعی» وی دارند. یعنی تجربه­ «دختر-شدنِ» او در بردارنده­ی ابعاد بسیار شدیدتری از اعمال کنترل و محدودیت از سوی پدر/ برادر نسبت به خواهر وی پیش از ازدواج می­باشد!
تفاوت ماهوی دوم میان این دو تمِ فرعی، ناشی از «ارجاعِ^[۱۶۵]» تهدیدات است: در گروه نخست به دلیل رفتارهای دخترمآبانه است که مورد تهدید قرار می­گیرند؛ خانواده آنها را تهدید می­ کند بلکه دست از این رفتارها و تظاهرات بیرونی (آرایش، زنانه­پوشی، ادا و اطوارهای زنانه) بردارد اما خانواده­های گروه دوم، تهدید می­ کنند تا دخترشان دختر بماند!؛ هدف این تهدیدها جلوگیری از تغییر جنسیت است. به بیان دیگر، آنچه خانواده­ی تبدیل­خواهان گروه دوم را به تهدید وا می­دارد، تلاش برای «تحدید اراده»­ی آنان به «تطبیق جنسیت» (امیرحسینی : ۱۳۹۳) است.
کد ۴۱۹: تجربه­ تحقیر و سرزنش توسط اعضای خانواده