۲۵۵/۷۷^**

Afc با ۹۳۳/۱۱ سانتیمتر و Af26 با ۸۶/۳۹ سانتیمتر بود. کمترین ارتفاع متعلق به ژنوتیپ Amuk با ۴۹۲/۱۱ سانتیمتر از گونه A. millefolium بود که در فضای سبز مورد استفاده قرار میگیرد.
۱)فصل بهار: بیشترین میانگین صفت ارتفاع در این فصل متعلق به گونه A. filipendulina با ۱۳/۴۷ سانتی متر و ژنوتیپ Af26 با ۸۶/۶۸ سانتی متر بیشترین را دارا بود(جدول ۳-۳). کمترین مقدار صفت ارتفاع در فصل بهار متعلق به ژنوتیپ Amuk از گونه A. millefolium با ۳۳/۵ سانتی متر بود. در بین گونه A. pachycephala ژنوتیپ Ap16 کمترین میزان ارتفاع با ۶/۱۷ سانتی متر و ژنوتیپ Ap71 بیشترین میزان ارتفاع با ۶۶/۴۶ سانتی متر را دارا بود. تفاوت در میان گونه A. millefolium بسیار زیاد بود به طوری که ژنوتیپ AmlitR دارای ارتفاع۶۶/۱۹ سانتی متر، ژنوتیپ Am35 دارای ارتفاع ۵۲ سانتی متر و ژنوتیپ Amuk دارای کمترین ارتفاع در فصل بهار مشاهده گشت. گونه A. tenuifolia، nobilis .A و aucherii .A به ترتیب دارای ارتفاع ۵۱، ۸۳/۳۱، ۸۶/۱۴سانتی متر در فصل بهار بودند(نمودار ۳-۱).پس میتوان گفت ژنوتیپ Amuk از گونه A. millefolium با ۳۳/۵ سانتی متر در این فصل به عنوان گونه پاکوتاه شناسایی شد و به عنوان گیاه پوششی در فصل بهار میتوان بهره برد. از گونه A. filipendulina ، ژنوتیپ Af26 با ۸۶/۶۸ سانتی متر به عنوان گونه پابلند شناسایی گردید(جدول ۳-۴).
^{نمودار ۳-۱- مقایسه میانگین صفت ارتفاع در فصول مختلف بین ژنوتیپهای بومادران.}
۲)فصل تابستان: در فصل تابستان بیشترین ارتفاع مربوط به ژنوتیپ At31 از گونه tenuifolia.A با ارتفاع ۶۶/۶۴ سانتی متر و کمترین میزان ارتفاع در این فصل مربوط به ژنوتیپ Afc ازA. filipendulina با مقدار ۶۶/۸ سانتی متر بود. در این فصل تفاوت میزان ارتفاع در بین گونه ها نیز بسیار مشاهده شد میانگین این صفت در گونه A. millefolium برابر با ۶/۳۵ و میانگین ارتفاع در ژنوتیپ Amuk، AmlitR و Am35 به ترتیب برابر با ۸/۱۷، ۲۵، ۶۴ سانتی متر ارزیابی شد. گونه nobilis .A و aucherii.A نیز به ترتیب دارای ارتفاع ۱/۳۸، ۸۸/۱۷ سانتی متر بودند(نمودار ۳-۱). در داخل گونه های A. filipendulina تفاوت ارتفاع بسیار چشمگیر بود. به طوری که ارتفاع در ژنوتیپ Af26 برابر با ۷۵ سانتی متر و ژنوتیپ Afc دارای ارتفاع ۶۶/۸ سانتی متر بود. تفاوت ارتفاع در فصل تابستان در بین ژنوتیپهای گونهA. pachycephala بسیار نزدیک بود، ژنوتیپ Ap16 دارای کمترین ارتفاع با ۳۳/۹ سانتی متر و ژنوتیپ Ap71 دارای ارتفاع ۱۶/۱۱ سانتی متر بود. در این فصل از ژنوتیپهای گونه A. pachycephala و ژنوتیپ Afc ازA. filipendulina با مقدار ۶۶/۸ سانتی متر به عنوان گونه پاکوتاه و گیاه پوششی میتوان استفاده کرد. همچنین ژنوتیپ At31 از گونه tenuifolia.A با ارتفاع ۶۶/۶۴ سانتی متر به عنوان گونه پاکوتاه در طراحی فضای سبز کارایی دارد(جدول ۳-۴).
۳) فصل پاییز: در این فصل از لحاظ این صفت تفاوت زیادی در بین گونه ها وجود نداشت و بیشترین ارتفاع در پاییز مربوط به گونه nobilis .A با ارتفاع ۷۳/۱۳ سانتی متر بود. کمترین ارتفاع مربوط به گونه A. tenuifolia با ارتفاع ۴۳/۳ سانتی متر بود. در گونه های nobilis .A و aucherii.A تفاوت ارتفاع بسیار نزدیک بود و به ترتیب دارای ارتفاع ۷۳/۱۳، ۰۶/۱۳ سانتی متر بود در میان گونهA. millefolium ژنوتیپ Amuk بیشترین ارتفاع با مقدار ۴۰/۱۰ سانتی متر، ژنوتیپ Am35 دارای ارتفاع ۴۳/۹ سانتی متر و ژنوتیپ AmlitRکمترین میزان ارتفاع با مقدار ۴۳/۵ سانتی متر بود. تفاوت ارتفاع در بین گونه A. filipendulina نزدیک بود و در ژنوتیپ های Af26، Afc برابر با ۷/۱۰، ۴/۹ سانتی متر بود(نمودار ۳-۱). در این فصل گونه های nobilis .A و aucherii.A با ارتفاع ۷۳/۱۳، ۰۶/۱۳ سانتی متر به دلیل ارتفاع مناسب و رنگ سبز برگها به عنوان گیاه پوششی کارایی دارد(جدول ۳-۴).
۴) فصل زمستان: اختلاف ارتفاع در بین گونه ها و درون بسیار بارز بود و کمترین ارتفاع متعلق به گونه A. tenuifolia و ژنوتیپ AmlitR از گونه A. millefolium ارتفاع آنها صفر برآورد شد. در بین گونه A. millefolium ژنوتیپ Amuk دارای بیشترین ارتفاع در فصل زمستان و برابر با ۴۳/۱۲ سانتی متر بود. از میان گونه A. millefoliumژنوتیپ Am35 دارای ارتفاع ۲۳/۲ سانتی متربود. تفاوت ارتفاع در بین گونه A. filipendulina بارز نبود و ژنوتیپ های Af26، Afc دارای بترتیب ارتفاع ۹/۴ و ۲۶/۴ بودند(نمودار ۳-۱). در گونه pachycephala .A ژنوتیپ ها دارای ارتفاع بسیار متفاوتی بودند و ژنوتیپ ها Ap16 و Ap71 با ارتفاع ۴۶/۰، ۶/۶ سانتی متر بودند. گونه nobilis .A و در بین گونه A. millefolium ژنوتیپ Amuk دارای ارتفاع مناسب برای کاربرد در فضای سبز نشان دادند(جدول ۳-۴).

ب) طول برگ
تفاوت قابل توجهی در طول برگ بین گونه های مورد مطالعه مشاهده شد. بیشترین تغییرات طول برگ در چهار فصل سال متعلق به ژنوتیپ Am35 (۵۷/۱۰) از گونه A. millefolium و کمترین آن در ژنوتیپ های At31 از گونه A. tenuifolia ، Aau51 از گونه aucherii.A مشاهده شد(نمودار ۳-۲). تغییرات اندازه طول برگ در چهار فصل سال بین ژنوتیپهای Af21 (A. filipendulina)، ۱۶AP (A. pachycephala)، Amuk(A. millefolium) تفاوت زیادی نشان نداد و به ترتیب برابر با ۲۲/۸، ۲۱/۸، ۱۵/۹ سانتی متر بود. همچنین اندازه طول برگ در گونه nobilis .A برابر با ۰۲/۶ سانتی متر بود که تفاوت معنی داری با ژنوتیپ ۷۱pA از گونه A. pachycephala با طول برگ ۷۲/۶ سانتی متر، ژنوتیپ AmlitR (A. millefolium) با طول برگ ۷۰/۶ سانتی متر و ژنوتیپ Afc (A. filipendulina) با طول برگ ۸۶/۶ سانتی متر نداشت (جدول ۳-۳).
۱) فصل بهار: بیشترین میانگین صفت طول برگ در این فصل متعلق به گونه A. pachycephala با ۸۳/۸ سانتی متر که در بین این گونه ژنوتیپ ۱۶AP (۱۱ سانتی متر) بیشترین طول برگ را دارا بود. کمترین طول برگ در بهار مربوط به گونه aucherii.A (1 سانتی متر) بود. در بین گونه A. millefolium تفاوت طول برگ دیده شد و ژنوتیپ Amuk با طول برگ ۳۳/۵ سانتی متر کمترین مقدار را داشت. ژنوتیپ Am35 دارای میانگین طول برگ ۱۲ سانتی متر بود که بیشترین مقدار طول برگ در بین ژنوتیپ های مورد بررسی را دارا بود. در بین گونه A. filipendulina تفاوت چشم گیری مشاهده نشد و ژنوتیپ Af26، Afc به ترتیب دارای طول برگ ۸ و ۷ سانتی متر بودند(نمودار ۳-۲). در گونه های A. tenuifolia و nobilis .A دارای طول برگ ۲،۴ سانتی متر بودند(جدول ۳-۴).
^{نمودار ۳-۲- مقایسه میانگین طول برگ در فصول مختلف بین ژنوتیپهای بومادران.}
فصل تابستان: در فصل تابستان تفاوت طول برگ در گونه و بین گونه زیاد نبود و بیشترین میزان طول برگ متعلق به گونه A. millefoliumبا ۱۱/۱۰ سانتی متر ارزیابی شد. در بین این گونه ژنوتیپ Am35 با طول ۴۵/۱۲ بیشترین و ژنوتیپ های AmlitR و Amuk با طول برگ ۴۵/۹، ۴۵/۸ سانتی متر کمترین بودند. تفاوت در میان ژنوتیپ های گونه pachycephala .A زیاد بود به نحوی که ۱۶AP 45/11 و ژنوتیپ ۷۱pA 11/7 سانتیمتر بودند. تفاوت در بین گونه A. filipendulina زیاد نبود و ژنوتیپ Af26 و Afc دارای طول برگ ۴۵/۸ و ۴۵/۷ سانتی متر بودند(نمودار ۳-۲). در سه گونه A. tenuifolia، aucherii .A و nobilis .A میزان طول برگ ۴۵/۲، ۴۵/۱ و ۴۵/۴ سانتی متر ارزیابی شد(جدول ۳-۴).
۳) فصل پاییز: در پاییز تغییرات طول برگ بسیار زیاد بود به طوری که بیشترین طول برگ متعلق به گونه A. filipendulina بود. در بین آن ژنوتیپ های Af26 و Afc دارای طول برگ ۵۶/۹، ۴/۹ سانتی متر بودند. کمترین طول برگ در پاییز در aucherii.A با ۳۸/۱ سانتی مترمشاهده شد(نمودار ۳-۲). تغییرات در بین گونه A. millefolium زیاد نبود در ژنوتیپ های AmlitR ، Amuk ، Am35 به ترتیب برابر با ۳۶/۸، ۴۷/۸ و ۳۳/ ۱۰سانتی متر بودند. در گونه pachycephala .A تغییرات طول برگ بارز نبود و ژنوتیپهای Ap16 و Ap71 برابر با ۳۳/۹، ۲/۸ سانتی متر بودند. در گونه A. tenuifolia و nobilis .A میزان تغییرات طول برگ برابر ۵۳/۲، ۷ سانتی متر بود (جدول ۳-۴).
۴) فصل زمستان: در فصل زمستان تفاوت در این صفت وابسته به ژنوتیپها زیاد بود. بیشترین اندازه طول برگ در گونه nobilis .A و ژنوتیپ Amuk (A. millefolium) با طول ۶۳/۸ و ۷/ ۱۱ سانتی متر بود. تغییرات در داخل گونه A. millefolium زیاد بود. ژنوتیپ Am35 با طول ۵/۷ سانتی متر بود در حالی که ژنوتیپ AmlitR و گونه A. tenuifolia دارای طول برگ صفر بود. تغییرات طول برگ در گونه pachycephala .A زیاد بود. تغییرات طول برگ در ژنوتیپ های Ap16 و Ap71 با ۰۶/۱ ، ۹۳/۴ سانتی متر مشاهده شد. تغییرات طول برگ در گونه A. filipendulina زیاد بود و ژنوتیپهای Af26 و Afc دارای طول برگ ۸۶/۶، ۶/۳ سانتی متر بودند(نمودار ۳-۲). گونه aucherii.A دارای طول برگ ۸۶/۰ سانتی متر بود (جدول ۳-۴).
ج) عرض برگ
مقایسه میانگین داده ها در چهار فصل سال نشان دادکه پهنترین برگ (۹۴/۳ سانتیمتر) در ژنوتیپ Af26 ازگونه A. filipendulina مشاهده شد. کمترین عرض برگ (۳۱۱/۰، ۳۲/۰ سانتی متر) در ژنوتیپهای دو گونه aucherii.A و A. tenuifolia مشاهده شده است (جدول۳-۳). همانطورکه از نتایج استنباط میشود عرض برگ به عنوان یکی از صفات مهم درجدا نمودن بسیاری از گونه های بومادران مطرح می باشد. گونه A. millefolium در طی فصول مختلف تغییرات زیادی از لحاظ عرض بر گ نداشت و ژنوتیپ های Amuk (۵۸/۲ سانتیمتر) و Am35(68/2 سانتیمتر) تفاوت معنا داری نداشتند(نمودار ۳-۳). ژنوتیپ AmlitR (۶۱/۱ سانتیمتر) کمترین عرض برگ را در میان گونه A. millefolium داشت.
۱) فصل بهار: بیشترین عرض برگ در بهار متعلق به گونه A. filipendulina بود و ژنوتیپ Af26 (۵ سانتی متر) دارای برگ پهنتری بود. کمترین میانگین صفت عرض برگ در بهار متعلق به گونه aucherii .A با ۲/۰ سانتی متر بود. اختلاف این صفت در بین گونه A. millefolium بارز نبود و سه ژنوتیپ Amuk، Am35 و AmlitR به ترتیب دارای ۳، ۳ و ۲ سانتی متر بودند. در بین گونه pachycephala .A ژنوتیپ Ap71 دارای برگ های عریضتر با ۳ سانتی متر بود(نمودار ۳-۳). گونه A. tenuifolia (3/0 سانتی متر) و گونه nobilis .A (۳ سانتی متر) در صفت عرض برگ تفاوت نشان دادند (جدول ۳-۴).
۲) فصل تابستان: تغییر فصل اثر زیادی بر این صفت داشت به طوریکه در این فصل بیشترین مقدار این صفت متعلق به گونه A. filipendulina بود. ژنوتیپ Af26 متعلق به گونه A. filipendulina برگهای پهنتری با ۳۲/۵ سانتی متر دارا بود. کمترین عرض برگ در تابستان متعلق به گونه aucherii.A با ۵۲/۰ سانتی متر بود. در بین گونه A. millefolium تغییرات این صفت بارز نبود و ژنوتیپ ها Amuk، Am35 و AmlitR به ترتیب دارای ۳۲/۳، ۳۲/۳ و ۳۲/۲ سانتی متر بودند(نمودار ۳-۳).گونه nobilis .A با ۳۲/۳ سانتی متر در بین برگ عریضها دسته بندی شد و گونه A. tenuifolia با ۶۲/۰ سانتی متر در بین باریک برگها بود(جدول ۳-۴).
۳) فصل پاییز: در این فصل گونه aucherii.A با ۲۲/۰ سانتی متر دارای عرض کمتری بود. ژنوتیپ Afc با ۴۳/۳ سانتی متر از گونه A. filipendulina برگ های پهن تری داشت. تفاوت معناداری در بین گونه pachycephala .A وجود نداشت و میانگین صفت عرض برگ در ژنوتیپ های Ap16 با ۶۳/۲ سانتی متر و Ap71 با ۳۳/۲ سانتی متر بود. تفاوت در بین گونه A. millefolium زیاد نبود و در ژنوتیپ های Amuk، Am35 و AmlitR به ترتیب دارای ۵۶/۲، ۳ و ۴۴/۲ سانتی متر مشاهده شد. گونه nobilis .A با ۳ سانتی متر در بین برگ عریضها دسته بندی شد و گونه A. tenuifolia با ۳۸/۰ سانتی متر در بین باریک برگ ها قرار گرفت(جدول ۳-۴).
^{نمودار ۳-۳- مقایسه میانگین عرض برگ در فصول مختلف بین ژنوتیپهای بومادران.}
۴) فصل زمستان: تغییرات این صفت در زمستان بارز و بیشترین عرض برگ متعلق به گونه nobilis .A ۴۶/۲ سانتی متر بود. کمترین عرض برگ در گونه aucherii.A مشاهده شد. در بین ژنوتیپها AmlitR (A. millefolium ) و At31 (A. tenuifolia ) در زمستان خشک شدند و این صفت در آن صفر برآورد شد. تغییرات در گونه pachycephala .A زیاد نبود و ژنوتیپ Ap16 با ۰۸/۰ سانتی متر کمترین اندازه عرض برگ و Ap71 با ۹۶/۰ سانتی متر بود(نمودار ۳-۳). در بین گونه A. filipendulina تغییرات عرض برگ بارز و ژنوتیپ Af26 با ۳۳/۲ سانتی متر، Afc با ۲/۱ سانتی مترمشاهده شد(جدول ۳-۴).
د) تعداد برگچه در برگ مرکب
مقایسه میانگین داده ها در چهار فصل سال نشان دادکه بیشترین تعداد برگچه در ژنوتیپ Am35 از گونه A. millefolium (25/46 عدد) مشاهده شد. همچنین کمترین تعداد برگچهها در گونه nobilis.A (917/19 عدد) و ژنوتیپ AmlitR از گونه A. millefolium با تعداد ۱۸ عدد بود(جدول ۳-۳). این صفت جزء صفاتی است که تغییرپذیری بالایی در مناطق مختلف جغرافیایی دارد. به دلیل اینکه برگهای بومادران میتوانند پدیده فنوکپی از خود نشان دهند ]۵۸[، بنابراین در طول و عرضهای جغرافیایی مختلف حتی در یک گونه شکل و تعداد برگچه اختلاف وجود دارد ]۴۱[.
^{نمودار ۳-۴- مقایسه میانگین تعداد برگچه در برگ مرکب، در فصول مختلف بین ژنوتیپهای بومادران.}
۱)فصل بهار: بیشترین تعداد در فصل بهار در بین گونه متعلق به A. tenuifolia ( 47 عدد) بود و در داخل گونه متعلق به ژنوتیپ Am35 از گونه A. millefolium با تعداد ۵۳ عدد بود. تغییرات این صفت در داخل گونه A. millefolium بسیار زیاد بود به طوریکه ژنوتیپ AmlitR با تعداد ۲۳ عدد و Amuk با تعداد ۳۱ عدد بود. همچنین در داخل گونه pachycephala .A ژنوتیپ های Ap16 (۳۹ عدد) و Ap71 (۴۷ عدد) از یکدیگر متمایز بودند. کمترین تعداد این صفت متعلق به nobilis .A (13 عدد) بود(نمودار ۳-۴). تغییرات در گونه A. filipendulina ، ژنوتیپ Af26 با تعداد ۲۷ عدد و Afc با تعداد ۳۳ عدد مشخص بود. تعداد برگچه در برگ مرکب در گونه aucherii .A برابر ۲۷ عدد بود(جدول ۳-۴).
۲) فصل تابستان: تغییرات تعداد برگچه در برگ مرکب به واسطه تابستان بارز بود به طوریکه بیشترین تعداد در گونه A. tenuifolia ( 50 عدد) و کمترین تعداد متعلق به گونه nobilis .A (16 عدد) بود. تغییرات در گونه A. millefolium بارز بود و ژنوتیپ های AmlitR با تعداد ۲۶ عدد ، Am35 با تعداد ۵۶ عدد و Amuk با تعداد ۳۴ عدد برآورد شد(نمودار ۳-۴). تغییرات در گونه pachycephala .A بارز و در Ap16 (۴۲ عدد) و Ap71 (۵۰ عدد) بود. تغییرات در گونه A. filipendulina، ژنوتیپ Af26 با تعداد ۳۰ عدد و Afc با تعداد ۳۶ عدد مشخص بود (جدول ۳-۴).
۳) فصل پاییز: در این فصل بیشترین گونه دارای تعداد برگچه در برگ مرکب متعلق به A. tenuifolia با ۳۳/۳۱ عدد وکمترین تعداد در گونه pachycephala .A با ۱۶/۲۱ مشاهده شد. در بین این گونه ژنوتیپ Ap16 (۲۱ عدد) و Ap71 (۳۳/۲۱ عدد) تفاوت معنا داری نداشتند. در بین گونه A. millefolium ژنوتیپ ها از نظر این صفت متفاوت بودند و ژنوتیپ های AmlitR با تعداد ۲۳ عدد ، Am35 با ۳۹ عدد و Amuk با ۲۷ عدد مشاهده شد(نمودار ۳-۴). در گونه A. filipendulina تفاوت ها کمتر بود و ژنوتیپها Af26 با تعداد ۲۳ عدد و Afc با تعداد ۶۶/۲۲ عدد مشخص بود. در گونه nobilis .A (23 عدد) و aucherii .A (27 عدد) به واسطه تغییر فصل تفاوت مشاهده شد(جدول ۳-۴).
۴) فصل زمستان: در زمستان دو ژنوتیپ AmlitR از گونه A. millefolium و A. tenuifolia به دلیل خشک شدن از لحاظ این صفت صفر بود. بیشترین تعداد برگچه در برگ مرکب متعلق به گونه A. millefolium (28 عدد) وکمترین مربوط به گونه A. filipendulina (49/23 عدد) بود. تفاوت در بین گونه زیاد بود به نحوی که در گونه A. millefolium، ژنوتیپ Am35 با تعداد ۳۷ عدد و Amuk با تعداد ۴۷ عدد مشاهده شد. همچنین تفاوت در بین Af26 با تعداد ۳۳/۲۷ و Afc با تعداد ۶۶/۱۹ عدد متعلق به گونه A. filipendulina زیاد دیده شد(نمودار ۳-۴). در گونه pachycephala .A ژنوتیپها تفاوت بسیاری از لحاظ این صفت نشان دادند و Ap16 (۳۳/۱۰ عدد) و Ap71 (۶۶/۳۹ عدد) تفاوت معنا داری با یکدیگر داشتند. همچنین در گونه nobilis .A (66/27 عدد) و aucherii .A (66/ عدد ۲۵) به واسطه تغییر فصل تفاوت مشاهده شد(جدول ۳-۴).
ر) گسترش
مقایسه میانگین داده ها در چهار فصل سال نشان دادکه ژنوتیپ های Ap71(pachycephala .A)، Am35 (A. millefolium ) و Amuk گسترش یک متر مربع راداشتند. کمترین گسترش در واحد سطح متعلق به گونه A. tenuifolia ( 26/0 متر مربع) و ژنوتیپ Afc از گونه (۲۷/۰ متر مربع) بود.
۱) فصل بهار: گونه های A. millefolium و pachycephala .A در فصل بهار پوشش یک متر مربع داشتند و کمترین مساحت پوشش متعلق به گونه aucherii .A (07/0 متر مربع) بود. بین دو گونه nobilis .A (20/0 متر مربع) و A. tenuifolia ( 27/0 متر مربع) تفاوت زیادی از نظر این صفت در بهار نبود. در بین گونه pachycephala .A تفاوت معناداری وجود نداشت و هر دو ژنوتیپ (Ap16 یک متر مربع و Ap71 یک متر مربع) گسترش کامل داشتند(نمودار ۳-۵). در بین گونه A. millefolium این صفت در بهار پوشش یک متر مربع داشت. تفاوت سطح پوشش در بین گونه A. filipendulina مشهود بود بطوریکه ژنوتیپ های Af26 با یک متر مربع و Afc با ۲۲/۰ متر مربع دیده شد (جدول ۳-۳).
۲) فصل تابستان: تغییر فصل اثر کمی بر این صفت داشت به طوریکه طی تابستان در گونه های A. millefolium و pachycephala .A پوشش یک متر مربع داشتند و کمترین مساحت پوشش متعلق به گونه aucherii .A (30/0 متر مربع) بود. تفاوت در داخل گونه نیز کم بود و در بین گونه A. filipendulina ژنوتیپهای Af26 با ۸۳/۰ و Afc با ۷۲/۰ متر مربع مشخص بودند(نمودار ۳-۵). دو گونه nobilis .A (43/0 متر مربع) ،A. tenuifolia ( 50/0 متر مربع) تفاوت زیادی از نظر این صفت در تابستان نبود(جدول ۳-۴).
۳) فصل پاییز: تغییر فصل و آمدن پاییز در برخی گونه ها سبب افزایش سطح گسترش شد. کمترین سطح پوشش متعلق به گونه aucherii .A (08/0 متر مربع) بود. گونه های A. millefolium ، nobilis .A و pachycephala .A پوشش کامل داشتند(نمودار ۳-۵). تفاوت این صفت در گونه A. filipendulina مشخص بود و ژنوتیپ Af26 با ۱۱/۰ متر مربع از Afc با ۰۷/۰ متر مربع دارای سطح پوشش بیشتری بود(جدول ۳-۴).
^{نمودار ۳-۵- مقایسه میانگین صفت گسترش در فصول مختلف بین ژنوتیپهای بومادران.}
۴) فصل زمستان: در این فصل برخی گونه ها خشک شدند و مقدار صفر بود. در گونه های A. millefolium، nobilis .A و pachycephala .A پوشش کامل بود. کمترین سطح پوشش متعلق به گونه aucherii .A (01/0 متر مربع) بود. در ژنوتیپهای (Ap16 با ۳۳/۰ متر مربع و Ap71 با یک متر مربع) گونه pachycephala .A تفاوت مشهود بود(نمودار ۳-۵). تفاوت این صفت در گونه A. filipendulina مشخص بود و ژنوتیپ Af26 با ۱۱/۰ متر مربع از Afc با ۰۶۸/۰ متر مربع دارای سطح پوشش بیشتری بود(جدول ۳-۴).
۳-۱-۳- تجزیه و تحلیل صفات زایشی
الف) قطر گل آذین
مقایسه میانگین داده ها در چهار فصل سال نشان دادکه بیشترین مقدار این صفت در گونه A. millefolium و در ژنوتیپ های ) Am3523/4)، و Amuk (۹۰/۳) بود. همچنین ژنوتیپ Ap71 (۱۸/۴) از گونه pachycephala .A قطر گل بزرگ تری را دارا بود(نمودار ۳-۶). کمترین مقدار این صفت در گونه aucherii .A با ۲/۱ سانتی متر بود. ژنوتیپ های گونه ، A. filipendulina دارای قطر گل متوسط (Af26 با ۴۷/۳ و Afc با ۱۷/۳ سانتی متر) بودند(جدول ۳-۳).
۱) فصل بهار: بزرگترین گل در بهار متعلق به گونه A. filipendulina با ۳۳/۶ سانتی متر بود. گونه aucherii .A با ۵/۱ سانتی متر کوچکترین گل ها را داشت. تفاوت در بین گونه ها نیز بارز بود به نحوی که در گونه A. millefolium، ژنوتیپ های Am35 با قطر گل ۲۶/۸ سانتی متر، Amuk با ۰۶/۵ سانتی متر و AmlitR با ۴۶/۳ سانتی متر تفاوت معنا داری داشتند. در بین گونه pachycephala .A تفاوت مشاهده شد و ژنوتیپ Ap71 (۱۶/۸ سانتی متر) نسبت به ژنوتیپAp16 (۲۳/۳ سانتی متر) گلهای درشت تری داشت(نمودار ۳-۶). گونه های nobilis.A (3 سانتی متر) و A. tenuifolia (17/4 سانتی متر) از لحاظ قطر گل تفاوت داشتند (جدول ۳-۴).
۲)فصل تابستان: تغییرات قطر گل به واسطه تابستان بارز بود به طوریکه گونه A. filipendulina با ۷۲/۶ سانتی متر دارای گل های بزرگتری بود و گونه aucherii .A با ۸۹/۱ سانتی متر کوچکترین گل ها را در تابستان داشت. در بین گونه ها تفاوت بسیار زیاد بود به طوریکه در ژنوتیپ های Ap71 (۵۵/۸) و Ap16 (۶۲/۳) از گونه pachycephala .A مشخص بود. در گونه A. millefolium، ژنوتیپ های Am35 با قطر گل ۶۵/۸ سانتی متر، Amuk با ۳۹/۵ سانتی متر و AmlitR با ۸۵/۳ سانتی متر تفاوت معنا داری داشتند(نمودار ۳-۶). گونه های nobilis.A (39/3) و A. tenuifolia (56/4) از لحاظ قطر گل تفاوت داشتند و در دسته گل ریز ها دسته بندی شدند(جدول ۳-۴).
^{نمودار ۳-۶- مقایسه میانگین صفت قطر گل در فصول مختلف بین ژنوتیپهای بومادران.}
۳) فصل پاییز: تفاوت در پاییز زیاد بود در بعضی ژنوتیپها گلدهی رخ نداد و مقدار صفر بود. گونه aucherii .A با ۴۱/۱ سانتی متر کوچکترین گل را در پاییز داشت. گونه nobilis .A (47/7) دارای گلهای درشت بود(نمودار ۳-۶). همچنین ژنوتیپ Amuk با ۲۰/۵ سانتی متر در دسته گل درشت ها دسته بندی شد. در زمستان گلدهی در هیچ کدام از ژنوتیپ ها رخ نداد (جدول ۳-۴).