برنامه ریزی عملکرد
اداره عملکرد
شکل ۱ شکل ۲-۱٫ عناصر عملکرد
به نظر بردرآپ، این تحلیل برای کلیه سطوح سازمانی کاربرد دارد. مرحل اول در این مدل با برنامه ریزی و انجام فعالیت هایی چون تهیه و تدوین رسالت و استراتژی­ های سازمان و تعریف عملکرد آغاز می­ شود. در مرحله دوم توسعه فرآیندهای جاری مدیریت و کیفیت بررسی می­ شود و در مرحله سوم مقیاس­های ارزیابی عملکرد تهیه، تدیون و بازنگری می­گردد. اکثر اوقات افراد مختلفی دو وظیفه برنامه­ ریزی و ارزیابی عملکرد را انجام

می­ دهند، لکن برای این که هر دو وظیفه به طور مؤثر انجام شود، برقراری ارتباط میان این دو ضروری می نماید. از این روست که برنامه ریزی و کنترل را به دو تیغه یک قیچی شبیه می­ کنند (هسلبلاد و کالینیکوس، ۲۰۰۰)^[۱۷] . اندیشمندان دیگری نیز با تکیه بر عناصر اصلی در عملکرد مدل­هایی را ارائه داده­اند که نمونه ای از آن در شکل (۲-۲) نشان داده شده است.
ارزیابی و بازنگری معیار های عملکرد پویا/ایستا
ارزیابی عملکرد
توسعه عملکرد
ادامه توسعه عملکرد
مهندسی مجدد
برنامه ریزی عملکرد
عملکرد دوره ای
بازبینی فرایند های کلیدی
منابع عملکرد با توجه به تجزیه و تحلیل رقبا، ثبات، حفظ مشتریان و …
نیازمندی های درونی
سهامداران دیدگاه استراتژیک
مشتریان
خریداران
ارزیابی
اجرا
برنامه ریزی
۲شکل ۲-۲٫ چرخه مدیریت عملکرد
در همین رابطه کاپلان^[۱۸] ارزیابی عملکرد را اساساً فرایند تعامل دورنمای سازمان با اهداف، راهبردها و معیارهای خاص می داند. او اذعان می کند که مدیران بدون شک اثرات ارزیابی را قبول دارند اما در عمل به ندرت از آن به عنوان وسیله ای برای تدوین و اجرای راهبرد استفاده می کنند. رابطه نظام ارزیابی با اهداف و راهبردها را می توان به صورت چرخه شکل (۱-۳) نشان داد. از شکل چنین استنباط می شود که ابتدا باید برنامه ریزی عملکرد که در واقع همان تدوین نظام اهداف و استراتژی ها می باشد صورت گیرد و متعاقب آن آموزش و هدایت کارکنان توسط مدیران اجرا و نهایتاً ارزیابی عملکرد انجام گیرد.
برنامه ریزی و عملکرد
آموزش و رشد
ارزیابی عملکرد
ارزیابی عملکرد
بهبود عملکرد
اجرای عملکرد
برنامه ریزی بهبود عملکرد
۳شکل۲-۳ دو مدل چرخه عملکرد

• • 1. 1. تاریخچه ارزیابی عملکرد

     

     

نظام ارزیابی عملکرد برای اولین بار به صورت رسمی، در سطح فردی و سازمانی از سال ۱۸۰۰ میلادی توسط رابرت اون^[۱۹] در اسکاتلند در صنعت نساجی مطرح گردید به طوری که کالاهای تولید شده با بهره گرفتن از چوب هایی در رنگ های مختلف درجه بندی می شدند که این کار در واقع نوعی ارزیابی از کیفیت و یا ستاده سازمان بوده است.